Sa bagong libro ni Sandra Cisneros, isang overdue na sulat sa isang kaibigan

Ipinanganak sa Chicago sa mga magulang na Mexican, si Cisneros ay isa sa mga pinakakilalang may-akda ng Latino sa Estados Unidos, na may mga parangal kabilang ang 1985 National Book Award para sa 'The House on Mango Street', ang PEN/Nabokov Award para sa International Literature at ang 2015 National Medalya ng Sining

Ang kumbinasyong ito ng mga larawang inilabas ng Vintage Books ay nagpapakita ng cover art para sa 'Martita, I Remember You,' sa kaliwa, at isang larawan ng may-akda na si Sandra Cisneros. (Vintage Books sa pamamagitan ng AP, kaliwa, at Keith Dannemiller sa pamamagitan ng AP)

Sa kanyang bagong libro, ang Martita, I Remember You, pakiramdam ni Sandra Cisneros na sa wakas ay nasagot na niya ang isang matagal nang liham.

Ang may-akda ng best-selling novella na The House on Mango Street ay nagbabalik sa kanyang unang gawa ng fiction sa halos isang dekada, isang kuwento ng memorya at pagkakaibigan, ngunit tungkol din sa mga karanasan ng mga kabataang babae bilang mga imigrante sa buong mundo.

Dahil sa inspirasyon ng sariling panahon ni Cisneros sa Paris bilang isang bata, naghahangad na manunulat, sinundan ni Martita si Corina, isang babae sa kanyang 20s na umalis sa kanyang Mexican na pamilya sa Chicago upang ituloy ang mga pangarap sa panitikan sa lungsod kung saan nanirahan sina Ernest Hemingway, James Baldwin at marami pang iba. Sa kanyang maikling panahon doon, nakita niya ang kanyang sarili na nahihirapan sa pera, nakipagkaibigan sa mga mapanlinlang na artista at natutulog sa masikip na sahig kasama ng ibang mga imigrante.

Ang sumusuporta sa kanya sa lahat ng ito ay sina Martita at Paola, isang Argentine at isang Italyano na tulad niya.

Sa paglipas ng mga taon, nagkahiwa-hiwalay ang tatlo sa iba't ibang kontinente, sa kalaunan ay nawalan ng ugnayan, hanggang sa makakita si Corina ng serye ng mga lumang titik sa isang drawer na nagpapabalik ng matinding alaala ng mga araw na iyon na magkasama.

Nagsimula ito sa isang lugar sa aking sariling alaala, kasama ang tunay na Martita na nagbigay inspirasyon sa kuwentong ito — ang tunay na Martitas, dapat kong sabihin, dahil marami tayong nakikilala sa ating buhay, mga babaeng dumarating at nakikipagkaibigan sa atin at wala. Palaging ang mga tao ang walang pinakamaraming ibinibigay, sinabi ni Cisneros sa isang panayam kamakailan sa The Associated Press sa pamamagitan ng Zoom mula sa San Miguel de Allende, Mexico.

So, what started as a real story about things that happened to me ‘se infló’ (infló) — napunta sa ibang lugar, she continued.

Ang Martita, I Remember You (Vintage Original) ay na-publish noong nakaraang linggo bilang dual-language paperback na nagtatampok sa English story ni Cisneros sa harap at, kapag binaligtad, ang Spanish translation ni Liliana Valenzuela, Martita, te recuerdo.

Ipinanganak sa Chicago sa mga magulang na Mexican, si Cisneros ay isa sa mga pinakakilalang Latino na may-akda sa Estados Unidos, na may mga parangal kabilang ang 1985 National Book Award para sa The House on Mango Street, ang PEN/Nabokov Award para sa International Literature at ang 2015 National Medal of Sining.

Sinimulan niyang isulat ang kuwento tungkol kay Martita noong huling bahagi ng '80s, unang bahagi ng '90s, na may ideyang isama ito sa kanyang award-winning na koleksyon na Woman Hollering Creek. Ngunit ang unang bahagi lamang ng kuwento ang naisulat niya, at nadama ng kanyang editor na may higit pa rito.

Sa huling dalawang taon, muli niya itong hinugot at nagdagdag ng gitna at dulo.

Kailangan yata nila akong maging mas matanda para maisulat ang bahaging iyon, natatawang sabi ni Cisneros. Hindi ko alam kung ilang taon na ako, 30s na ako? Oo. Hindi ko maisulat ang pagtatapos dahil napakabata ko pa! Kahit na si Corina ay mga 36... Hindi ako kasing bait ni Corina. Kailangang mas matanda ang may-akda para makuha ang mahabang view, para makita ito.

Ibinabalik tayo ng aklat sa panahon bago ang mga email at cellphone, kung kailan nagpapalitan ang mga tao ng pisikal na address upang manatiling nakikipag-ugnayan. Nagkaroon ng kagalakan ng pagkuha ng mga sulat mula sa malayo; Binasa at binasa ulit ni Corina ang mga nakuha niya.

Sa totoo lang, ang unang liham ay batay sa isang tunay na liham na dumating sa akin pagkatapos kong umalis. Lumipas ang mga taon... at dumating ang isang tunay na liham na nagdulot ng pakiramdam na wala akong pangalan, sabi ni Cisneros.

Ang buong kwentong ito ay ang aking liham na hindi ko ibinalik sa kanya, o sa lahat ng Martitas na naging kaibigan ko noong ako ay lumulutang sa mundo. Pakiramdam ko kailangan kong isulat ang hindi naipadalang liham na ito upang maunawaan kung ano ang naranasan ko sa mga napaka-random, maiikling (relasyon sa) mga taong nakilala ko noong naglalakbay ako.

Bagama't itinakda niya ang kanyang libro sa France noong 1980s, umaasa si Cisneros, na ang mga gawa ay palaging may immigration bilang tema, ay umaasa na ang mga tao ay nauugnay sa kuwento ngayon.

Napakahalaga pa rin nito ngayon sa bawat bansa, at lalo na sa Estados Unidos, aniya, at idinagdag na nahihiya siyang mabuhay sa panahong ito at malaman na ako ay isang mamamayan ng isang bansa na naghihiwalay sa mga bata mula sa kanilang mga magulang at gumagamot. refugee mas masama na hayop. Kaya't umaasa ako na ang aklat na ito ay makakatulong upang magising ang mga tao, gumawa ng pagbabago.

Lubos akong naniniwala na ang sining ay maaaring gumawa ng pagbabago, dahil ito ay gumawa ng napakalaking pagbabago sa aking buhay.

Naalala ni Cisneros ang kabutihang-loob ng mga estranghero noong siya ay naninirahan sa ibang bansa, at sinabi nitong nakatulong ito sa kanya na maunawaan kung ano ang kalagayan ng mga imigrante ngayon, pagdating sa Estados Unidos, sinisiraan, minamaliit ang paraan ng pagtingin sa amin ng mga taga-Paris, alam mo. …. Naunawaan ko ang aking ama at naunawaan ko ang sitwasyon ng mga imigrante ngayon sa paraang marahil ay hindi ko kaya, kaya natutuwa akong nabuhay ako sa karanasang iyon.

Kung makakarinig siya ng pabalik mula kay Martita, ano ang sasabihin niya sa kanya?

Oh! Magiging masaya ako! Sasabihin ko: ‘Martita, nasaan ka? Papunta na ako! Anong nangyari sa iyo?’ Gusto kong makita ulit si Martita. Nakalimutan ko ang kanyang apelyido, hindi ko alam kung nasaan siya, ngunit siya ang nag-trigger ng mga kuwentong ito mula sa maraming kababaihan na konektado, sabi ni Cisneros.

Kasalukuyan niyang tinatapos ang isang libro ng tula na lalabas sa susunod na taglagas sa English at Spanish: Woman without Shame/ Mujer sin vergüenza. Gumagawa din siya sa libretto ng isang adaptasyon sa opera ng The House on Mango Street kasama ang kompositor ng New York na si Derek Bermel, gayundin sa isang piloto para sa isang serye sa TV batay sa aklat na iyon.

Para sa higit pang mga balita sa pamumuhay, sundan kami sa Instagram | Twitter | Facebook at huwag palampasin ang mga pinakabagong update!

Ibahagi Sa Iyong Mga Kaibigan: